Zeamet Ne Demek?
Zeamet, Osmanlı dönemine ait bir terimdir ve günümüz Türkçesine "tımar" olarak geçmiş bir kavramdır. Bu terim, toprak ve askerî hizmetlerin karşılığında verilen toprak parçasını ifade eder. Osmanlı İmparatorluğu'nda, feodal bir sistemin parçası olarak, bir zeamet sahibi, toprak üzerinde vergi toplama ve halktan hizmet alma yetkisine sahipti.
Zeamet Kelimesinin Anlamı Nedir?
Zeamet, özellikle Osmanlı İmparatorluğu'nda kullanılan ve tımar ile benzer özellikler taşıyan bir toprak düzenini tanımlar. Bu düzen, bir askere veya yöneticilere, vergi toplama yetkisi ve orduya asker temin etme yükümlülüğüyle birlikte verilen toprak parçalarına verilen isimdir. Zeamet, aynı zamanda bir tür askeri ödüllendirme biçimi olarak da işlev görüyordu.
Zeamet Kelimesi Nasıl Yazılır?
Zeamet doğru yazılışıyla bu şekildedir.
Zeamet Kelimesinin Kökeni
Zeamet kelimesi, Osmanlı Türkçesi'nden gelmektedir ve kökeni Arapçaya dayanır. Arapça "zam" kökünden türetilen bu kelime, belirli bir zaman diliminde yapılacak hizmet karşılığında verilen toprak veya araziler anlamına gelir.
Zeamet Kelimesinin Cümle İçerisinde Kullanımı
- "Osmanlı İmparatorluğu'nda zeamet sahipleri, devletin güvenliğini sağlamada önemli bir rol oynamıştır."
- "Bir zeamet sahibi olarak, köylülerden vergi almak ve orduya asker sağlamak gibi yükümlülükleri vardı."
- "Tımar ve zeamet arasındaki farklar, Osmanlı'nın toprak yönetiminde önemli bir yere sahiptir."
Zeamet Ne Demek?
Zeamet, Osmanlı İmparatorluğu'nda askeri hizmet karşılığında verilen toprak parçası veya tımar anlamına gelir.
Zeamet ve Tımar Arasındaki Fark Nedir?
Zeamet, daha büyük bir toprak parçasını ifade ederken, tımar genellikle daha küçük topraklar için kullanılır. Ancak her iki terim de askeri hizmet karşılığında verilen arazileri ifade eder.
Zeamet Kelimesi Nerelerde Kullanılır?
Zeamet, Osmanlı İmparatorluğu’nun feodal toprak yönetimi ve askerî ödüllendirme sistemine dair açıklamalarda ve tarihî metinlerde kullanılır.
Daha fazla bilgi için Kelime Bulucu sitesini ziyaret edebilirsiniz.